skógarnir vakna

fjarræn upplifun sveif yfir sofandi mörkum
eins og gleymdur söngur eða vængjuð bending

innar bárust áköll og seiðir af leysandi vötnum
og dul hreyfing hvíldi í flöktandi skyggnum nætur

þögn sló á raddir náttúrunnar og himnarnir opnuðust
en dimm trumba hóf takt sinn við ástig dansandi skugga

trén munduðu tákn sín og rýmið fylltist undirleik og ljóma
er skógarvættir leituðu sér líkis í greinum, hornum og beinum

um leið rann gustur í runur og raðir úr hringvindum lífs og veru
og kveikti með hverjum þeirra nýjan draum og von um betri heim