kolkrabbi kveður

rithönd rakst í blekbyttu sem datt á hlið
svo orðlausar hugsanir flæddu yfir tóm blöðin
eins og tært sjóvatn litast þegar kolkrabba bregður,
speglandi um leið undrun og aðdáun úr andlitsdráttum skálds