í duft fyrstu stjarnanna
hver hefur lagt erindi sín á herðar kvöldsins
og dreift gylltum laufum af altörum skóganna?
yfir dul himnavötn, gljáð fjarlægum táknum
og földum sannleikum í lýsandi hyljum stjarna
þú sem lýkur upp dyrum hinnar björtu nætur,
með blómstur jarðarinnar í frjósömu hjartanu
regnið skíri enni þitt af himneskum djásnum,
þegar eilífðin opnar að síðustu tárvot blöð sín
því einnig andi þinn mun gista mánalýst fljót,
þegar bikar þeirra fyllist af óteljandi stjörnum
og dreift gylltum laufum af altörum skóganna?
yfir dul himnavötn, gljáð fjarlægum táknum
og földum sannleikum í lýsandi hyljum stjarna
þú sem lýkur upp dyrum hinnar björtu nætur,
með blómstur jarðarinnar í frjósömu hjartanu
regnið skíri enni þitt af himneskum djásnum,
þegar eilífðin opnar að síðustu tárvot blöð sín
því einnig andi þinn mun gista mánalýst fljót,
þegar bikar þeirra fyllist af óteljandi stjörnum