dyrnar í stofunni

svaladyrnar standa hálfopnar; dökkur vindsveipur hróflar örlítið við hurðinni og hleypir tæru kvöldlofti inn í húsið

fyrir dökkvanum falla lýsandi snjókorn hljóðlaust niður, utar hreyfast útlínur trjánna gætilega í fínstilltum skuggamyndum

birtan innan frá rými stofunnar endurkastast af gluggarúðunum og bregður um leið daufu ljósi á upphaf himinsins