rauðir skuggar: fallandi rúmtak jarðar bundið í óleyst ljóshaf stjarna tákn og stafir úr dulmáli eilífðar birtust næstum í andartak síðan var eins og eitthvað slyppi á glósvörtum vængjum út um opinn glugga á húsi orðanna
veðurfréttir
vindurinn
feykti upp póstlúgunum
eins og til að flytja fregnir af breyttum heimi