hvítar nætur

það er eitthvað við íslenska sumarnótt;
einhver óræður tónn falinn í birtu og þögn
eins og himinninn búi yfir ósögðu leyndarmáli

eftir nærveru daganna

við bakkann stendur gamalt tré
og hallar yfir gáróttan vatnsflauminn
meðan áin heldur áfram að telja regndropana